80’lerde fişek gibiydik. Gencecik Mühendisler olarak çalışma hayatına atılmak ve ülkemizin kalkınmasına katkıda bulunabilmek üzere sürekli yeni bilgilerle donatılıyorduk.
Derslerle, sınavlarla, bahçede, kantinde, günlerimizin büyük bölümü neşeyle, heyacanla, türlü maceralarla sınıf arkadaşlarımızla bir arada geçiyordu.
Derken mezun olup, her birimiz bir yana uçuştuk. Kimimiz orada, kimimiz burada, kimimiz bir şey, kimimiz başka bir şey olduk.
Aradan çeyrek asırdan fazla zaman geçtikten sonra geçen yıl bir grup dönem arkadaşı Antalya’da ilk kez tekrar bir araya geldik. Çok değişmiştik, ama hiç değişmemiş gibiydik. Adeta başlangıcında bir arada olduğumuz zorlu bir yarışı bitirmiş, bitişte tekrar birbirimizi hatırlamaya başlamış gibiydik.
Şaşkınlıkla karışık derin düşüncelere dalıyorduk…
80’lerde hiç bitmeyecek sandığımız önümüzde duran o sayısız yıllar ve sayısız seçenekler yoktu artık; seçimlerimizi yaşamıştık. Meslek hayatımızın büyük bölümü şimdi yalnızca arkamızda bıraktığımız geçmişlerimiz olarak kalmıştı.
Bazılarımız o günlerde hayal ettiğimiz gibi, bazılarımız hiç hayal etmediği yollardan gelmiştik buralara. Fakat nasıl olursa olsun, geçmiş şimdi tümüyle bir hayalden fazla bir şey değildi.
Hepinize selam arkadaşlar! Aklımdasınız. Bu yılki buluşmaya ne yazık ki katılamıyorum. O nedenle geçen yıl çektiğim bu fotoğraflarla aranızda olmayı istedim.
İyi bakın kendinize.
Not: Yazdıklarıma bakmayın arkadaşlar; biliyorum, asıl hayat şimdi başlıyor!
Fotoğrafları Facebook Sayfamdan indirebilirsiniz. Doğrudan fotoğraflara gitmek için buraya tıklayın!
Yorumunuzu Ekleyebilirsiniz